Fez

16 maart. We rijden vanaf Fez naar Erfoud. Het duurt even voordat we de stad uit zijn. Verstrikt in een file van ezels en rokende, stinkende kleine dieseltaxi's zoeken we ons een weg uit de medina. Voordat we vertrokken nog een traditioneel ontbijt genuttigd. Kleine pannekoekjes, warm brood en zoete thee en ook nog even een ommetje gemaakt binnen de medina. We staan versteld van de dynamiek daar. Tal van bedrijfjes, ezels met karren en "middenstand". We durven niet al te ver te lopen aangezien je in de wirwar van steegjes zo de weg kwijt bent.
Onderweg sluiten we aan bij een vijftal teams die elkaar blijken te kennen. Vader, zoons, dochter en wat vrienden. Erg gezellig temeer daar ze zo hun eigen ding doen. Ergens gaan eten, drinken in de oorspronkelijke Marokkaanse omgeving. Zo wijken we af van de gebruikelijke, snelste, route en zien we echt de binnenlanden. We komen helaas ook in sneeuwbuien terecht. Een pas blijkt afgesloten en het alternatief kunnen we maar ternauwernood bereiken. Over die pas mag alleen in konvooi worden gereden. Eenmaal weer wat in de dalen aanbeland besluiten we in een theehuis wat te gaan drinken en worden we benaderd om ook in een achterafwinkeltje wat te gaan kopen. Dat gebeurt allemaal op een slinkse wijze. Eenmaal weer buiten vraag je jezelf af in welke mate je nu gelicht bent. Bij het tanken raakt Hans de benzinedop kwijt. Hij leeft in de veronderstelling dat deze door de plaatselijke jeugd is ontvreemd. Dezelfde jeugd die Hans meeneemt naar een viertal winkeltjes om een andere te kopen maar in geen van de vier winkeltjes is een benzinedop te verkrijgen. Intussen begint de plaatselijke bevolking zich ook te roeren en zoeken alles mee af. Uiteindelijk als we met een prop papier als tankdop weer instappen, gaat Hans op de vermiste dop zitten:( Zijn verklaring is dat deze van de benzinepomp op zijn stoel moet zijn gewaaid. Als genoegdoening kopen we een fossiel van de plaatselijke verkoper, die zich al de gehele tijd met dit tafereel had beziggehouden. Eenmaal de prijs bepaald stopt hij een veel kleinere in de verpakking. Toen deze "vergissing" werd ontdekt gaf hij met tegenzin de grotere.
Eindbestemming auberge du sud in de Merzouga woestijn. Naar later bleek een beetje het volendam van Marokko.